Ωοθήκες – Σάλπιγγες
Είναι τα όργανα, εντός των οποίων φυσιολογικά επέρχεται η γονιμοποίηση. Έχουν σχήμα επιμήκους σωληνίσκου και συνδέουν την κοιλότητα της μήτρας με την κοιλότητα της κοιλιάς. Οι σάλπιγγες είναι δύο και εκφύονται από τα πλάγια του σώματος της μήτρας. Έχουν μήκος περίπου 10-13 cm και εξωτερική διάμετρο 0,05-1,0 cm. Διακρίνονται τέσσερα τμήματα της σάλπιγγας: το ενδομήτριο (διάμεσο) τμήμα της σάλπιγγας, ο ισθμός, η λήκυθος και ο κώδωνας, που το άκρο του καταλήγει στους κροσσούς. Το διάμεσο τμήμα της σάλπιγγας πορεύεται εντός του τοιχώματος της μήτρας και εκβάλλει στο κέρας δια του μητριαίου στομίου της σάλπιγγας. Ο ισθμός είναι το εστενωμένο μικρό τμήμα της σάλπιγγας πλησίον της μήτρας με εσωτερική διάμετρο 1 έως 3 mm. Η λήκυθος είναι το μακρύτερο και ευρύτερο τμήμα και διευρύνεται στο ακραίο τμήμα της, καταλήγοντας στον κώδωνα και στους κροσσούς.
Καρκίνος σαλπίγγων - ωοθηκών
Ο καρκίνος των σαλπίγγων – ωοθηκών αποτελεί τον δεύτερο πιο συχνό καρκίνο των γυναικών στις αναπτυγμένες χώρες και τη συχνότερη αιτία θανάτου από γυναικολογικό καρκίνο.
Ο καρκίνος των ωοθηκών τις περισσότερες φορές προκαλεί ήπια και γενικά συμπτώματα (μετεωρισμό, διαταραχές εντέρου, στομαχικό πόνοκτλ) στα αρχικά στάδια τα οποία συνήθως δεν είναι αρκετά για να οδηγήσουν την ασθενή στον ιατρό για περαιτέρω έλεγχο. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα τη καθυστερημένη διάγνωση με αποτέλεσμα τα ¾ των ασθενών να διαγιγνώσκεται σε προχωρημένα στάδια (III και IV). Για τον λόγο αυτό η νόσος έχει ονομαστεί και «σιωπηλός δολοφόνος». Η διάγνωση θα τεθεί από την κλινική εξέταση, την απεικονιστική διερεύνηση με υπερηχογραφία, μαγνητική ή αξονική τομογραφία και τους καρκινικούς δείκτες.
Προτεινόμενες θεραπείες
Αναφορικά με τις ασθενείς στα αρχικά στάδια της νόσου (στάδια I-II), η αντιμετώπιση είναι πάντα χειρουργική. Για τα προχωρημένα στάδια (III-IV), ο θεραπευτικός σχεδιασμός εξατομικεύεται για κάθε ασθενή και αποφασίζεται από μία επιστημονική ομάδα ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων (Ογκολογικό Συμβούλιο).
Ο στόχος του πρωτογενούς χειρουργείου είναι να εξαιρεθεί πλήρως η νόσος γεγονός το οποίο οδηγεί πολλές φορές τον χειρουργό σε εκτεταμένα χειρουργεία με εξαίρεση διαφόρων ενδοκοιλιακών οργάνων (multiorgan resection). Μετά την ανάρρωση από το χειρουργείο, η ασθενής υποβάλλεται σε 6 κύκλους επικουρικής χημειοθεραπείας.
Εάν η ασθενής δεν είναι σε καλή γενική κατάσταση για να υποβληθεί σε εκτεταμένο χειρουργείο η εάν το Ογκολογικό Συμβούλιο εκτιμά ότι η έκταση της νόσου είναι τόσο μεγάλη που δεν είναι δυνατή η πλήρης εξαίρεσή της μετά από λαπαροσκόπηση, η ασθενής δύναται να λάβει 3 κύκλους χημειοθεραπείας (neoadjuvant chemotherapy) ώστε να μειωθεί η έκταση της νόσου και να μπορέσει να χειρουργηθεί με σκοπό πάντα την πλήρη εξαίρεση των νεοπλασματικών εστιών.
Οι σύγχρονες εξελίξεις στην γυναικολογική ογκολογία έχουν καταφέρει να βρισκόμαστε ήδη στη εποχή́ όπου η θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών σε νεαρές γυναίκες, έχει σκοπό́ όχι μόνον την επιβίωση αλλά́ και την διατήρηση της αναπαραγωγικής τους ικανότητας, προσφέροντας ακόμη και τη δυνατότητα τεκνοποίησης μετά τον καρκίνο.
Δεδομένου ότι ο καρκίνος των ωοθηκών θεωρείται συστηματική νόσος, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες για την εξατομικευμένη αντιμετώπιση των ασθενών ανάλογα με το γενετικό τους προφίλ.